Bokmålsordboka
duplikk
іменник чоловічий
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
en duplikk | duplikken | duplikker | duplikkene |
Походження
fra fransk; beslektet med duplisereЗначення та вживання
i jus: andre forsvarsinnlegg fra den saksøkte i en rettssak;
jamfør replikk (4)
Приклад
- replikk og duplikk fra aktoratet og forsvarerne