Bokmålsordboka
brumming
іменник чоловічий або жіночий
| рід | однина | множина | ||
|---|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
| чоловічий | en brumming | brummingen | brumminger | brummingene |
| жіночий | ei/en brumming | brumminga | ||
Значення та вживання
- det å brumme (1)
Приклад
- en lav brumming fra motorbåten
- det å brumme (2)
Приклад
- han gav til kjenne meningen sin med irritert brumming