Bokmålsordboka
dissens
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en dissens | dissensen | dissenser | dissensene |
Походження
fra latin; jamfør dissentereЗначення та вживання
avvikende uttalelse eller særvotum fra et mindretall;
Приклад
- dommen ble vedtatt under dissens;
- forslaget ble vedtatt uten dissens;
- det var dissens på to punkter i innstillingen;
- studentrepresentantene tok dissens på saken;
- det var dissens blant dommerne