Bokmålsordboka
diplomatisk
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| diplomatisk | diplomatisk | diplomatiske | diplomatiske |
Значення та вживання
- som gjelder diplomati (1) og diplomater
Приклад
- diplomatiske særrettigheter;
- diplomatiske kilder;
- ha diplomatisk status;
- land som Norge har diplomatisk forbindelse med
- som opptrer klokt og smidig og på den måten unngår å såre, provosere eller utløse en konflikt
Приклад
- et diplomatisk svar;
- hun er ikke videre diplomatisk
- brukt som adverb:
- opptre diplomatisk
Фіксовані вирази
- diplomatisk immunitetrett som en diplomat har til ikke å være underkastet oppholdsstatens myndigheter;
eksterritorialrett