Enkelt søk | Begge ordbøkene

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

vulkan

substantiv hankjønn

Opphav

fra latin, av Vulcanus, navn på den romerske ildguden som en trodde hadde en smie i vulkanene

Betydning og bruk

sted (ofte kjegleformet fjell) med åpning i jordskorpen der magma og gass bryter fram fra jordas indre under utbrudd;
ildsprutende fjell
Eksempel
- en virksom vulkan;
- utslokkede vulkaner;
- det sprutet ild og rant lava fra vulkanen
i overført betydning: (person med) sterke følelser som kan gi seg kraftige uttrykk
Eksempel
- han var en vulkan av sterke meninger

Faste uttrykk

leve på en vulkan
leve under svært ustabile, utrygge forhold

Nynorskordboka 1 oppslagsord

vulkan

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin, av Vulcanus, namn på den romerske eldguden som ein trudde hadde smie i vulkanane

Tyding og bruk

stad (ofte kjegleforma fjell) med opning i jordskorpa der magma og gass bryt fram frå det indre av jorda under utbrot;
eldsprutande fjell
Døme
- det spruta eld og rann lava frå vulkanen;
- ein slokna vulkan
i overført tyding: (person med) sterke kjensler som kan gje seg kraftige uttrykk
Døme
- han vart ein vulkan av raseri

Faste uttrykk

leve på ein vulkan
leve under svært ustabile, utrygge tilhøve

Fann du ordet du leita etter?