brigade
substantiv hankjønn
Opphav
gjennom fransk, frå italiensk brigata; av mellomalderlatin briga ‘strid’Tyding og bruk
- operativ hæravdeling som er sett saman av fleire bataljonar med støtteavdelingar
Døme
- sende ut ein brigade i internasjonale operasjonar
- organisert samling av menneske som arbeider for ei sak
Døme
- ein brigade med ungdomar som skal drive solidaritetsarbeid i Latin-Amerika