Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 127 oppslagsord

tittel

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt titull; frå latin titulus, eigenleg ‘innskrift, påskrift’

Tyding og bruk

  1. namn eller overskrift som kort gjev eller symboliserer innhaldet av ei tekst (bok, hefte, skrift, del av utgreiing, (avis)artikkel og liknande)
    Døme
    • boktittel
  2. nemning for den stillinga eller rangen ein person har
    Døme
    • grevetittel;
    • ein fin tittel
    • i idrett: nemning for meister innanfor ei idrettsgrein
      • forsvare (EM-)tittelen frå i fjor

regjerande meister

Tyding og bruk

nokon som har vunne ein tittel, og som er meister fram til neste meisterskap;
Sjå: regjere
Døme
  • ho er regjerande meister på 1500 m

smykke seg med

Tyding og bruk

flotte seg med (ein fin tittel);
Sjå: smykke

økumenisk patriark

Tyding og bruk

tittel som den gresk-katolske patriarken i Istanbul har;

master

substantiv hankjønn

Opphav

frå engelsk ‘herre’; same opphav som magister

Tyding og bruk

  1. Døme
    • ho har ein master i kjemi
  2. person som har mastergrad
    Døme
    • han er master i marknadsføring
  3. det som noko blir mangfalda etter, til dømes ei trykkside eller eit lydopptak
  4. engelsk tittel brukt for å vise høflegheit overfor unge herrar

EM-tittel

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

overskrift

substantiv hokjønn

Opphav

jamfør skrift (1

Tyding og bruk

  1. (karakteriserande) tittel over ein tekst
    Døme
    • lese berre overskriftene i avisa
  2. kort innleiing til innslag i nyhendesending i radio eller fjernsyn

ærestittel

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

marki

substantiv hankjønn

Uttale

markiˊ

Opphav

frå fransk ‘markgreve’

Tyding og bruk

(tittel for) adelsmann i romanske land og Storbritannia med rang mellom hertug (1) og greve

idrettskandidat

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

eldre tittel på person uteksaminert frå Noregs idrettshøgskole