Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillinger
Kontakt oss
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Enkelt søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøyde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjoner
konjunksjoner
subjunksjoner
interjeksjoner
Nullstill
Listevisning
Om avansert søk
Ett treff
Nynorskordboka
3
oppslagsord
timje
timja
verb
kløyvd infinitiv: -a
Vis bøying
Opphav
kanskje opphavleg ‘føye saman’,
samanheng
med
tømmer
Tyding og bruk
sjå, ane langt borte, skimte
Døme
vi kom så langt ut at vi timde ikkje landet
Artikkelside
timd
substantiv
hokjønn
Vis bøying
Opphav
av
timje
Tyding og bruk
skimt
,
aning
Døme
få, ha timda av
–
kunne sjå
;
ei timd av gult i det kvite
;
ho har ei timd av farsfolket
Artikkelside
tim
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Opphav
av
timje
Tyding og bruk
timd
Artikkelside