Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

tiara

substantiv hankjønn

Opphav

seinlatin frå gresk

Tyding og bruk

om eldre forhold: kjegleforma hovudpynt (med juvelar), opphavleg boren av persiske fyrstar
pavekrone;
mitra
hovudpryd for (kongelege) kvinner