Avansert søk

3 treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

supplikkere

supplikkera

verb

Opphav

frå latin ‘bønfalle’

Tyding og bruk

om eldre forhold: (audmjukt) søkje om ei stilling, ein føremon eller liknande

supplikk

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør supplikkere

Tyding og bruk

om eldre forhold: (audmjuk) søknad;

supplikant

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør supplikkere

Tyding og bruk

om eldre forhold: (audmjuk, underdanig) søkjar