Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillinger
Kontakt oss
NB
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Enkelt søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøyde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjoner
konjunksjoner
subjunksjoner
interjeksjoner
Nullstill
Listevisning
Om avansert søk
Ett treff
Nynorskordboka
3
oppslagsord
stoisk
adjektiv
Vis bøying
Uttale
stoˊ-isk
Opphav
gjennom
latin
;
frå
gresk
av
stoa
‘søylehall’ (der stoiske filosofar underviste)
Tyding og bruk
som gjeld stoisismen og stoikarane
roleg og fast
;
streng
(
2
II)
,
urikkande
Døme
ta medgangen, motgangen med stoisk ro
Artikkelside
stoikar
substantiv
hankjønn
Vis bøying
Uttale
stoˊ-i-
Opphav
sjå
stoisk
Tyding og bruk
tilhengjar av
stoisisme
(1)
roleg og urikkeleg person
Artikkelside
adiaforon
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Uttale
adiaˊforon
Opphav
av
gresk
adiaphoros
‘likegyldig’
Tyding og bruk
særleg i fleirtal: handlingar, forhold, ting som blir rekna for korkje moralsk vonde
eller
gode i stoisk og kristen etikk
Døme
sjå på kino og dans som adiafora
Artikkelside