Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

substantiv hankjønn

gjennom tysk, frå italiensk av staffa ‘stigbøyel’; opphavleg frå germansk ‘steg’

i eldre tid: (ridande) snøggbod, kurer
stafettløp eller stafettsymjing
Døme
- springe stafett;
- vinne 4 x 100 m stafett
stafettpinne
Døme
- føre stafetten vidare;
- miste stafetten

substantiv hankjønn

etappe i eit løp det deltakarane sprintar

verb

disˊkvalifisere eller diskvalifiseˊre

stengje ute frå idrettstevlingar eller frådømme nokon ein idrettsprestasjon på grunn av regelbrot;
diske (2
Døme
- diskvalifisere NN i to år for doping;
- laget vart diskvalifisert i stafetten
gjere uskikka
Døme
- avgjerda om å diskvalifisere han var korrekt;
- fortida hennar diskvalifiserer henne for dette oppdraget

substantiv inkjekjønn

frå gresk ‘noko dobbelt samanlagt’ av diploos ‘dobbel’

dokument frå mellomalderen, særleg med rettsleg innhald
dokument som blir skrive ut som prov på ein rett, ein tittel, ein eksamen, ein prestasjon eller liknande
Døme
- alle som var med i stafetten, fekk diplom

substantiv hankjønn

siste etappe