Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

slukt

substantiv hokjønn

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

trong kløft

Døme

slukter og dalsøkk

sluke

sluka

verb

Opphav

truleg frå lågtysk

Tyding og bruk

svelgje grådig og snøgt;
svelgje i store bitar eller slurkar
Døme
- sluke maten;
- måsen sluker fisken;
- sluke i seg noko;
- han gjekk under og slukte vatn
uttale utydeleg eller sløyfe lydar eller ord
Døme
- ho slukte orda
sjå på eller lytte til (ukritisk og) med stor intensitet
Døme
- han sluker henne med auga;
- dei slukte kvart ord
leggje under seg
Døme
- dei store landa sluker dei små
la forsvinne;
bruke opp;
krevje (2)
Døme
- mørkeret slukte henne;
- omnen sluker mykje ved;
- tiltaket vil sluke ei mengd med pengar;
- arbeidet sluker all mi tid

Faste uttrykk

sluke rått
godta noko kritikklaust
dei sluker rått alt ho seier

høgkant

substantiv hankjønn

Opphav

Faste uttrykk

gå ned på høgkant
om mat og drikke: bli slukt svært raskt
grauten gjekk ned på høgkant
nervane står/er på høgkant
det å vere nervøs
nervane hennar står på høgkant;
det er forståeleg at nervane er på høgkant i leiinga
på høgkant
i ei stilling der den smalaste eller kortaste sida vender ned
steinhellene er sette på høgkant;
blikkplatene står på høgkant

gå ned på høgkant

Tyding og bruk

om mat og drikke: bli slukt svært raskt;

Døme

grauten gjekk ned på høgkant

eldstorm

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

ekstrem vind ved bakken mot eit brannområde

Døme

husa vart slukt av hissig eldstorm