Avansert søk

3 treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

rival

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk; frå latin

Tyding og bruk

person eller gruppe som konkurrerer om å oppnå noko
Døme
  • ingen av rivalane fekk henne;
  • dei to landa var bitre rivalar

sjalu

adjektiv

Opphav

frå fransk jaloux, gjennom latin; frå gresk zelos ‘ihuge, svartsjuke’

Tyding og bruk

mistenksam eller uroleg av otte for at den ein elskar, er utru eller at ein rival skal ta plassen;
misunneleg, avundsjuk, svartsjuk
Døme
  • vere sjalu på ein rival

erkerival

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

fremste rival;
jamfør erke- (2)
Døme
  • Molde møtte erkerivalen Rosenborg i cupfinalen