nomade
substantiv hankjønn
Opphav
frå gresk ‘person som lèt krøtera beite’Tyding og bruk
- person som høyrer til ei folkegruppe som ikkje har fast bustad, men flyttar omkring med dyreflokken sin eller driv jakt
- omflakkande person
Døme
- ein moderne nomade som tek med seg jobben frå land til land