Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
7 treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

kvittering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. Døme
    • låne noko mot kvittering
  2. skriftleg prov på at noko er motteke eller betalt
    Døme
    • ta vare på kvitteringa
Artikkelside

stampesetel

substantiv hankjønn

Opphav

av stampe (3

Tyding og bruk

kvittering frå pantelånar;
Artikkelside

kvittere

kvittera

verb

Opphav

gjennom lågtysk, frå mellomalderlatin, opphavleg av latin quietus ‘roleg’; jamfør kvitt (3

Tyding og bruk

  1. gje skriftleg prov for at noko er betalt eller motteke
    Døme
    • kvittere for ein sum
  2. gjere gjengjeld
    Døme
    • han kvitterte for gåva med ei takketale

Faste uttrykk

  • kvittere ut
    • få levert mot kvittering
      • kvittere ut pengane
    • gjere seg ferdig med
      • kvittere ut ei sak
Artikkelside

pantesetel

substantiv hankjønn

Opphav

av pant (2

Tyding og bruk

kvittering frå pantelånar som viser at noko er pantsett for ein viss sum pengar (og kan kjøpast tilbake for same sum pluss renter)
Artikkelside

pantelapp

substantiv hankjønn

Opphav

av pant (2

Tyding og bruk

  1. kvittering frå pantelånar som viser at noko er pantsett for ein viss sum pengar (og kan kjøpast tilbake for same sum pluss renter);
  2. lapp frå panteautomat som ein kan veksle i pengar
Artikkelside

kvittere ut

Tyding og bruk

Sjå: kvittere
  1. få levert mot kvittering
    Døme
    • kvittere ut pengane
  2. gjere seg ferdig med
    Døme
    • kvittere ut ei sak
Artikkelside

kassalapp, kasselapp

substantiv hankjønn

Opphav

jamfør lapp (1

Tyding og bruk

papirlapp som er kvittering (2) frå eit kassaapparat
Døme
  • kan eg få kassalappen?
Artikkelside