Avansert søk

3 treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

kongruere

kongruera

verb

Opphav

av latin ‘støyte saman’

Tyding og bruk

  1. om geometriske figurar: vere heilt like;
  2. samsvare, følgjast åt;
    falle saman;
    Døme
    • landet har langsiktige mål som kongruerer med måla til EU
  3. i grammatikk: vise kongruens (3)
    Døme
    • kongruere i kjønn og tal

kongruent

adjektiv

Opphav

frå latin; jamfør kongruere

Tyding og bruk

  1. med same storleik og form;
    Døme
    • to kongruente trekantar
  2. samsvarande, samanfallande
    Døme
    • kongruente eigenskapar

kongruens

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin; jamfør kongruere

Tyding og bruk

  1. formlikskap
    Døme
    • kongruens mellom trekantar
  2. samsvar, samanfall
    Døme
    • manglande kongruens mellom utdanning og yrke
  3. i grammatikk: samsvar i bøying (til dømes i person, kjønn, tal) i same setningsleddet eller i same setninga;