Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 24 oppslagsord

kjerre 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt kerra; av latin carrus

Tyding og bruk

  1. enkel vogn (med to hjul)
    Døme
    • hest og kjerre
  2. (gammal, skrøpeleg) bil
    Døme
    • skifte ut kjerra

kjerre 2

substantiv hankjønn

Opphav

av kjerr

Tyding og bruk

kjerreveg

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

veg som (berre) er køyrande med kjerre;
dårleg veg

kjerrehjul

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

karosseri

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå fransk, av carosse ‘stor gallavogn’, av latin carrus ‘kjerre’; jamfør karosse

Tyding og bruk

ytre delar på køyretøy;
til skilnad frå chassis (1)

karet

substantiv hankjønn

Uttale

kareˊt

Opphav

gjennom tysk, frå latin carrus ‘kjerre’; jamfør karjol

Tyding og bruk

stor, lukka (heste)vogn
Døme
  • kareten har vorte brukt under alle dei offisielle besøka til dronninga

bakfjøl

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

attarste fjøl (1) i karmen på ein båt, kjerre eller liknande

karjol

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå mellomalderlatin carriola; diminutiv av latin carrus ‘kjerre’

Tyding og bruk

lett tohjulsvogn for éin person (og skysskar), dregen av ein hest

karosse

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk carrosse, frå italiensk; av latin carrus ‘kjerre’

Tyding og bruk

stor stasvogn med fire hjul;

karikere

karikera

verb

Opphav

av italiensk caricare ‘overlesse’; av latin carrus ‘kjerre’

Tyding og bruk

framstille eller etterlikne på ein låtteleggjerande måte
Døme
  • karikere ein person
  • brukt som adjektiv:
    • gje att i karikert form