Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 17 oppslagsord

kilogram

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

grunneining for masse = 1000 gram;
symbol kg

masse

substantiv hankjønn

Opphav

av latin massa ‘deig, klump’; av gresk maza ‘mjøldeig’, av massein ‘kna’

Tyding og bruk

  1. (formlaust) stoff;
    substans, ofte som råmateriale til noko
    Døme
    • ein glødande masse;
    • køyre vekk masse frå tunnelarbeidet
  2. i fysikk: stoffmengd i ein lekam, målt i kilogram;
    til skilnad frå vekt (1)
    Døme
    • ein masse på 1 kilogram veg om lag 1 newton på jorda
  3. stor mengd;
    svært mykje
    Døme
    • det var masse folk på festen;
    • vi fekk ein masse fisk;
    • firmaet tente masse pengar
  4. særleg i bunden form: folk flest;
    dei breie laga av folket
    Døme
    • leiarane har lite kontakt med massane

Faste uttrykk

  • kritisk masse
    minste mengd av eit radioaktivt stoff som skal til for å starte ein kjedereaksjon

kilo

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

gjennom fransk; frå gresk ‘tusen’

Tyding og bruk

Døme
  • to kroner kiloen;
  • han veg over 100 kilo

kilopris

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

pris per kilogram
Døme
  • kopar har høg kilopris

bantamvekt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

nest lågaste vektklasse i idrettane boksing (51–54 kilogram), bryting (52–57 kilogram) og vektlyfting (inntil 56 kilogram)

mark 2

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt mǫrk, samanheng med mark (1; mark (5 og merke (1 opphavleg ‘merkestrek på ein bismar’

Tyding og bruk

måleining for vekt som svarer til ¼ kilogram
Døme
  • ei mark kaffi;
  • barnet vog 13 merker ved fødselen

weltervekt

substantiv hokjønn

Opphav

engelsk welterweight, av welt ‘slå’ og weight ‘vekt’

Tyding og bruk

i boksing: vektklasse mellom lett weltervekt og lett mellomvekt (63,5–67 kilogram)

Faste uttrykk

  • lett weltervekt
    vektklasse mellom lettvekt og weltervekt (60–63,5 kg)

våg 1

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt vág; av vege (2

Tyding og bruk

  1. vektstong (til dømes ein stokk, eit spett) som ein kan flytte noko opp eller ned med når ein bikkar henne over ein vågmat
    Døme
    • få opp den store steinen med ei våg
  2. (skål)vekt
  3. gammal vekteining for tyngre varer, oftast om lag 18 kilogram
    Døme
    • 1 våg = 36 pund

vætt

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt vætt, vett, vétt; av vege (2

Tyding og bruk

gammal vekteining (for korn, mjøl og andre tyngre varer) som varierte frå om lag 37 til om lag 111 kilogram
Døme
  • 1 vætt = 3 våger = 9 bismarpund

laup 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt laupr

Tyding og bruk

  1. oval eller rund treøskje med hank på loket;
  2. om eldre forhold: eit visst mål smør, om lag 15 kilogram