kapell
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt kapella, gjennom lågtysk; frå mellomalderlatin capella, diminutiv av capa ‘kappe’, opphavleg ‘kyrkjerom der kappa til Sankt Martin var gøymd’Tyding og bruk
- lite orkester
- overbygg av stenger og presenning på lasteplan
Døme
- lastebil med kapell