Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

gnaging

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å gnage

Døme

gnaging på små granplanter;
ikkje anse gnaginga i magen;
masing og gnaging

gnagsår

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

sår etter gnaging, særleg frå sko, klede eller reiskap

Døme

få gnagsår på hælane

åt 1

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt át ‘eting, mat’; av ete (

Tyding og bruk

det å ete, eting, gnaging
noko som et eller gneg;
særleg: avåt (1)
lokkemat;
åte (1, 2)
åte (1, 3)
jord eller grus som blir strødd på snøen så han skal tærast eller bråne
i tann: ròte, karies
Døme
- ha åt i (på) tennene
kreft

makkhòl, makkhol, markhòl, markhol

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

hòl etter gnaging frå makk