Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
5 treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

fylde

substantiv hankjønn

Opphav

frå dansk, jamfør norrønt fylli f, av full; same opphav som fylle (1

Tyding og bruk

  1. stor mengd;
    overflod
    Døme
    • ein fylde av opplysningar
  2. fyldig klang;
    jamfør klangfylde
    Døme
    • fylden i songen
Artikkelside

bruse

brusa

verb

Opphav

av lågtysk brusen, lydord

Tyding og bruk

  1. suse sterkt;
    syde, skumme
    Døme
    • bekken bruser;
    • det bruste og suste i satsen;
    • kjenne at det bruser i blodet
  2. breie seg i stor fylde
    Døme
    • håret bruste kring hovudet

Faste uttrykk

  • bruse med fjørene
    • om fugl: reise fjørene
      • hanen bruste med fjørene
    • om person: gjere seg viktig, vise seg
  • bruse opp
    om person: fare opp i sinne
Artikkelside

spinkel

adjektiv

Tyding og bruk

  1. om (del av) kropp eller plante: sped og tynn
    Døme
    • ei spinkel jente;
    • eit rådyr med lange, spinkle bein;
    • dei spinkle bjørkene
  2. om ting: laga av tynt eller skøyrt materiale
    Døme
    • ein spinkel takkonstruksjon
  3. om lyd: med lite klang og fylde
    Døme
    • ei spinkel røyst
  4. i overført tyding: som omfattar for lite;
    Døme
    • framstillinga bygde på eit spinkelt kjeldegrunnlag
Artikkelside

fyldig

adjektiv

Opphav

av fylde og fylle (1

Tyding og bruk

  1. rund, feit, korpulent, frodig
    Døme
    • ho er noko fyldig;
    • fyldige kroppsformer;
    • fyldig hår
  2. Døme
    • ei fyldig bok;
    • fyldig utgreiing;
    • fyldige opplysningar
  3. Døme
    • fyldig røyst
  4. rikt og kraftig samansett
    Døme
    • fyldig smak;
    • fyldig vin
Artikkelside

fylle 1

substantiv hokjønn

Opphav

jamfør fylde

Tyding og bruk

  1. Døme
    • naturen i all si fylle
  2. fullføring, fullkomenskap
    Døme
    • nå si fylle
  4. Døme
    • gå på fylla;
    • ha seg ei fylle
Artikkelside