Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

forfatte

forfatta

verb

Opphav

frå lågtysk; av for- ( og fatte

Tyding og bruk

formulere skriftleg;

Døme

forfatte eit skriv;
han forfatta ein biografi

forfatning

substantiv hokjønn

Opphav

frå tysk ‘innretning, ordning’; samanheng med forfatte

Tyding og bruk

tilstand
Døme
- i dårleg forfatning
grunnleggjande reglar for korleis eit samfunn skal styrast;
konstitusjon (2)
Døme
- eit land med fri forfatning

forfattar

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; av forfatte

Tyding og bruk

person som skriv tekstar (bøker, artiklar eller liknande);
skribent
Døme
- forfattaren av artikkelen
- - artikkelforfattar
  - lærebokforfattar
person som skriv skjønnlitterære bøker
Døme
- han er ein kjend forfattar

farmakope

substantiv hankjønn

Opphav

av gresk poiein ‘lage, forfatte, skildre’

Tyding og bruk

offisiell katalog med rettleiing om korleis legemiddel skal lagast til og brukast

klageskrift

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør skrift (

Tyding og bruk

skriftleg klage (, 2)

Døme

forfatte eit langt klageskrift