Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 2 oppslagsord

faut, faute

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

frå lågtysk; samanheng med fate

Tyding og bruk

  1. fuge, spor, gjenge
  2. særleg i fleirtal: system;
    Døme
    • kome i fautene;
    • få noko i fauter

comme il faut

adverb

Uttale

kåmilfåˊ

Opphav

frå fransk ‘slik som det er naudsynt’

Tyding og bruk

som det sømer seg;
Døme
  • det er ikkje comme il faut å snakke berre om seg sjølv