Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

ekskludere

ekskludera

verb

Opphav

frå latin ‘stengje ute’

Tyding og bruk

nekte deltaking;

stengje ute, støyte ut;

til skilnad frå inkludere

Døme

bli ekskludert frå partiet;
dei høge prisane på kulturtilbod ekskluderer dei med lågast inntekt i samfunnet

brukt som adjektiv
- ein streng og ekskluderande leiar;
- overdriven bruk av fagspråk kan vere ekskluderande

eks-

prefiks

Opphav

av latin ex ‘ut av, (bort) frå’

Tyding og bruk

prefiks (1) i framandord som uttrykkjer rørsle frå eller ut av noko;
i ord som ekskludere, ekskommunisere og eksportere
prefiks (1) som viser at noko har vore tidlegare;
førverande;
i ord som eksdronning, ekskjærast og eksmann

eksklusjonsparagraf

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

paragraf som gjev grunnlag for å ekskludere medlemer frå ein organisasjon eller liknande

Døme

me ynskjer ikkje å ha nokon eksklusjonsparagraf i vårt parti

eksklusjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin

Tyding og bruk

det å ekskludere eller bli ekskludert;

utestenging, utstøyting

Døme

sosial eksklusjon;
eksklusjon av medlemer

utelukke

utelukka

verb

Opphav

truleg av tysk ausschliessen

Tyding og bruk

stengje ute, nekte deltaking i noko;
ekskludere
Døme
- utelukke nokon frå samskipnaden;
- bli utelukka frå lagoppstillinga
rekne som umogleg;
eliminere som eit alternativ
Døme
- politiet kan ikkje utelukke at noko kriminelt har skjedd;
- kommunen utelukkar ikkje vidare utbygging;
- desse løsningane utelukkar kvarandre

ekskludering

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å stengje ute frå gruppe, samfunn, kultur eller liknande;

jamfør ekskludere

Døme

sosial ekskludering;
dei med lågast inntekt kan oppleve ei kulturell ekskludering