Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no
, Bokmålsordboka og Nynorskordboka
Bokmålsordboka og Nynorskordboka
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Meny
Hjelp
Om ordbøkene
Innstillingar
Kontakt oss
NN
Nettsidespråk,
, Display language
, Мова
Avansert søk
Vanleg søk
Ordbøker
Begge ordbøkene
Bokmålsordboka
Nynorskordboka
Søk
Oppslagsord
Med bøygde former
Fritekstsøk
Ordklasse
alle
verb
substantiv
adjektiv
pronomen
determinativ
adverb
preposisjonar
konjunksjonar
subjunksjonar
interjeksjonar
Nullstill
Listevisning
Søkjehjelp
6 treff
Nynorskordboka
6
oppslagsord
durativ
1
I
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Opphav
av
durativ
(
3
III)
Tyding og bruk
i språkvitskap:
durativ aksjonsart
Artikkelside
durativ
2
II
substantiv
inkjekjønn
Vis bøying
Tyding og bruk
i språkvitskap:
durativt verb
Artikkelside
durativ
3
III
adjektiv
Vis bøying
Opphav
av
latin
durare
‘vare’
Tyding og bruk
som varer ved
Faste uttrykk
durativ aksjonsart
aksjonsart
som markerer at handlinga varer ved
durativt verb
verb som uttrykkjer at verbalhandlinga varer ved
‘å halde’ er eit durativt verb
Artikkelside
durativt verb
Tyding og bruk
verb som uttrykkjer at verbalhandlinga varer ved
;
Sjå:
durativ
,
verb
Døme
‘å halde’ er eit durativt verb
Artikkelside
durativ aksjonsart
Tyding og bruk
aksjonsart
som markerer at handlinga varer ved
;
Sjå:
durativ
Artikkelside
aksjonsart
substantiv
hankjønn eller hokjønn
Vis bøying
Opphav
frå
tysk
Tyding og bruk
i
språkvitskap
:
verbalform
som markerer om ei handling skjer på eit visst tidspunkt eller varer ved
;
jamfør
aspekt
(4)
Døme
durativ aksjonsart
;
perfektiv aksjonsart
Artikkelside