Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

drabant

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk; frå tsjekkisk

Tyding og bruk

om eldre tilhøve: livvakt hos ein fyrste
følgjesvein, tilhengjar (1);
medsamansvoren
måne til ein planet;
satellitt (1)

måne

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt máni

Tyding og bruk

himmellekam som går i bane omkring ein planet;
drabant (3), satellitt (1)
Døme
- jorda har éin måne, mens Jupiter har tretten
måne (1) som går omkring jorda, og som er meir eller mindre synleg på himmelen
Døme
- månen er i ne;
- veksande måne;
- månen står opp om kvelden
- - fullmåne
  - halvmåne
  - nymåne
noko som minner om månen, særleg skalla flekk på hovudet
Døme
- han har fått måne

Faste uttrykk

mannen i månen
menneskeliknande figur som ein synest ein kan sjå på måneoverflata
sjå ut som ein har dotte ned frå månen
sjå svært forundra ut
teikn i sol og måne
teikn som tyder på at noko kjem til å hende