Avansert søk

Ett treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

døying

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

  1. det å døy
  2. samla mengd dødsfall i eit visst tidsrom i høve til ei folkemengd eller ein dyrepopulasjon;
    Døme
    • ein alvorleg sjukdom som gjev høg døying

mortalitet

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av mortalis ‘dødeleg’

Tyding og bruk

tal på dødsfall, særleg kor stor del av ei folkemengd som døyr i løpet av eit år;
motsett natalitet

døyingsprosent

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

døying (2) i prosent av folketal eller dyreflokk; jamfør dødstal
Døme
  • det vart registrert høg døyingsprosent i oppdrettsanlegget for torsk

dødstal

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

tal på dødsfall, særleg kor stor del av ei folkemengd som døyr i løpet av eit år;
Døme
  • ha eit gjennomsnittleg dødstal på 850 per 100 000 innbyggjarar;
  • hungersnauda har ført til høge dødstal

barnedøying

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

Døme
  • barnedøyinga er for stor i fattige land