Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

amorin

substantiv hankjønn

Uttale

amoriˊn

Opphav

frå italiensk , diminutiv av amore ‘kjærleik’; sjå amor

Tyding og bruk

(statue, bilete av) liten kjærleiksgud

Døme

ein port dekorert med amorinar

erot

substantiv hankjønn

Opphav

gresk av eros

Tyding og bruk

statue, figur eller bilete som framstiller ein liten kjærleiksgud med venger;