Avansert søk

Nynorskordboka 1 oppslagsord

ordne

ordna

verb

Opphav

frå lågtysk; av orden

Tyding og bruk

få i orden;
skipe (2
Døme
- ordne noko alfabetisk;
- ordne papira sine;
- ordne opp i noko;
- det ordnar seg
- brukt som adjektiv:
  arbeide under ordna forhold
syte for;
ta seg av
Døme
- den saka skal eg ordne;
- du får ordne med skyssen