handlangar
substantiv hankjønn
Opphav
etter tysk Handlanger; jamfør lange (2Tyding og bruk
- person som hjelper ein handverkar med arbeidet
- (underordna) person som blindt lyder og utfører alt han eller ho blir beden om;
Døme
- mange vart skulda for å vere handlangarar for kommunistane