Avansert søk

Nynorskordboka 174 oppslagsord

substantiv hankjønn

luminessenˊs

frå latin; jamfør lumen

lysutvikling som ikkje kjem av høg temperatur i den tingen som lyser, til dømes fluorescens og fosforescens

substantiv hankjønn

ålandeˊs

frå fransk ‘hollandsk’

lys gul saus basert på eggeplomme, smør og sitronsaft

substantiv inkjekjønn

norrønt hár

trådforma utvokster eller hudvedheng hos fleircella dyregrupper;
særleg brukt om tynt strå av forhorna overhudsceller hos menneske og andre pattedyr
Døme
- han hadde ikkje mange håra att på hovudet
samla hårvekst, særleg på hovudet
Døme
- ha raudt, tjukt hår;
- få grått hår;
- vaske og føne håret;
- setje opp håret i ein topp
i botanikk: trådliknande utvokster frå cellene i overhuda på planter

eit hår i suppa
noko som er ubehageleg eller passar dårleg
gje nokon grå hår
vere årsak til at nokon opplever sorg eller irritasjon
henge i eit hår
så vidt kunne bergast;
henge i ein tynn tråd
ikkje eit hår betre
ikkje det spor betre
ikkje krumme eit hår på hovudet til nokon
ikkje skade nokon fysisk i det heile
ikkje skode hunden på håra
ikkje døme nokon etter det ytre
lyfte seg sjølv etter håret
setje seg sjølv i ein betre situasjon ved hjelp av eigne krefter
med hud og hår
fullstendig
ulven slukte byttet med hud og hår;
han slukte historia med hud og hår
med hår på brystet
mandig;
sterk og barsk
laget treng ein spelar med hår på brystet
på hengande håret
berre så vidt;
med naud og neppe
på håret
så vidt
det var på håret at vi rakk ferja
slå ut håret
(etter engelsk let one’s hair down) slå seg laus og more seg
stryke med håra
føye eller smiske med
det er best å stryke han med håra

(etter engelsk let one’s hair down) slå seg laus og more seg;

Sjå: hår

adjektiv

frå lågtysk ‘matt, veik’