nøkkel, nykel
substantiv hankjønn
Opphav
mellomnorsk nykill; norrønt lykill, jamfør lykelTyding og bruk
- reiskap til å låse opp eller att ein lås med;
Døme
- setje nøkkelen i døra og vri han om;
- klirre med nøklane
- som etterledd i ord som
- bilnøkkel
- entrénøkkel
- universalnøkkel
- reiskap til å dreie, trekkje opp eller justere noko med
- som etterledd i ord som
- fastnøkkel
- skiftenøkkel
- skrunøkkel
- i overført tyding: noko som gjev tilgjenge til noko
Døme
- god utdanning er nøkkelen til suksess i yrkeslivet
- i overført tyding: noko som gjev forklaring eller løysing på noko gåtefullt eller innvikla
Døme
- vitskapen kan gje oss nøkkelen til denne gåta;
- nøkkelen til ein kode;
- fordele ministerpostane etter ein nøkkel;
- bestemme planter med ein nøkkel
- brukt som førsteledd i samansetningar: noko eller nokon som har ein viktig posisjon eller ei sentral rolle
- i ord som
- nøkkelbedrift
- nøkkelord
- nøkkelperson
- rettleiing for arkivsystem