Avansert søk

3 treff

Bokmålsordboka 1 oppslagsord

glinse

verb

Opphav

fra lavtysk; beslektet med glans

Betydning og bruk

reflektere skinn (2, 1) fra blank eller fet overflate;
lyse, skinne
Eksempel
  • ansiktet glinset av svette;
  • gullet glinser i sola
  • brukt som adjektiv:
    • glinsende øredobber;
    • bak gjerdet står to glinsende, brune hester

Nynorskordboka 2 oppslagsord

glinse

glinsa

verb

Opphav

frå lågtysk; samanheng med gline og glans

Tyding og bruk

reflektere skin (1) frå blank eller feit overflate;
lyse, skine
Døme
  • det glinsar i gullet;
  • det innsmurde ansiktet glinsa i sola
  • brukt som adjektiv:
    • eit glinsande sverd;
    • glinsande, brune kroppar

glanse

glansa

verb

Tyding og bruk

  1. Døme
    • månen glansar;
    • det glansar i gull
  2. leggje glans (3);