Avansert søk

Nynorskordboka 5 oppslagsord

yngle

yngla

verb

Opphav

av ung

Tyding og bruk

om dyr: få unger;
yngje (2)
Døme
- katta skal yngle
finnast i store mengder;
aule (2), kry (3
Døme
- mus yngla på loftet
få fram eller produsere (i stor mengd)
Døme
- politikarane ynglar idear og planar
- brukt som adjektiv:
  ein ynglande fantasi
auke sterkt (i mengd eller tal)
Døme
- det er som pengane ynglar i lomma hans

kanin

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom lågtysk; frå latin cuniculus

Tyding og bruk

dyr med gråbrun pels som liknar hare, men har kortare øyre og bakbein;
Oryctolagus cuniculus
kaninkjøt
Døme
- ete kanin

Faste uttrykk

trekkje kaninar opp av hatten
stadig kome med store overraskingar (som ein tryllekunstnar)
yngle som kaninar
yngle sterkt og ofte

yngling 1

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

det å yngle (1)

Døme

eitt av dei beste åra for yngling av fjellrev

yngel

substantiv hankjønn

Opphav

Tyding og bruk

avkom av visse dyr, særleg fisk

Døme

dei tenkte sleppe yngel i det fisketomme vatnet

- lakseyngel
- torskeyngel

yngle som kaninar

Tyding og bruk

yngle sterkt og ofte;

Sjå: kanin