Avansert søk

Nynorskordboka 7 oppslagsord

vestavind, vestanvind

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

vind frå vest

Døme

vestavind med regn

utanvind, utavind

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

vind frå havet;

ofte: vestavind

vestrøne

substantiv hokjønn

Opphav

Tyding og bruk

utrøne

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

pålandsvind, solgangsvind

føn

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk; frå latin ‘vestavind’

Tyding og bruk

varm, nedstigande vind frå lesida av fjell
Døme
- i føn og fleire varmegrader er lufta svært tørr
tørking og forming av hår med fønar
Døme
- dagleg vask og føn slit på håret

havætt

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

havside, havkant
vêr frå havsida;
vestavind

sefyr

substantiv hankjønn

Opphav

frå gresk

Tyding og bruk

(mild) vestavind
slags glatt, fintråda, mønstra bomullsstoff