Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
123 treff

Nynorskordboka 123 oppslagsord

vest 1

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom fransk, frå italiensk; av latin vestis ‘kledning’

Tyding og bruk

klesplagg utan ermar til overkroppen
Døme
  • dress med vest;
  • ein raud vest;
  • politiet hadde på seg skotsikre vestar

Faste uttrykk

  • under vesten
    i kroppen
    • ha nokre drammar under vesten
Artikkelside

vest 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt vestr

Tyding og bruk

  1. himmelretning der sola går ned;
    motsett aust (1, 1)
    Døme
    • i aust og vest
  2. den vestlege delen av verda;
    jamfør Vesten
    Døme
    • konflikt mellom aust og vest
  3. i bridge: spelar som har aust (1, 3) som makker (2)
    Døme
    • vest melder

Faste uttrykk

  • frå aust og vest
    frå alle kantar
    • det kom folk frå aust og vest
  • i aust og vest
    til alle kantar;
    i hytt og vêr;
    overalt
    • bruke pengar i aust og vest;
    • skrive autografar i aust og vest
  • spørje i aust og få svar i vest
    få eit irrelevant svar
Artikkelside

vest 3

adverb

Opphav

norrønt vestr

Tyding og bruk

på vestsida;
mot vest;
jamfør vestre
Døme
  • vest i landet

Faste uttrykk

  • gå rett vest
    gå gale;
    bli mislykka
Artikkelside

vestegd, vestegde

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person frå Vest-Agder
Artikkelside

stamrute

substantiv hokjønn

Opphav

av stam- og rute (2

Tyding og bruk

større hovudrute for ferdsel med buss, tog, båt, fly og annan trafikk som går i rute (2, 1)
Døme
  • bussruta er ei viktig stamrute mellom aust og vest
Artikkelside

vesteuropear

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person frå Vest-Europa
Artikkelside

Vesten

eigennamn

Tyding og bruk

den vestlege delen av verda;
Døme
  • i Vesten er det marknadsøkonomi

Faste uttrykk

  • Det ville vesten
    særleg om 1800-talet: den vestlege delen av Nord-Amerika (der det heller seint vart innført rettsleg ordna tilhøve);
    jamfør villvest
Artikkelside

senegalesar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

person frå Senegal i Vest-Afrika
Artikkelside

vind 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vindr

Tyding og bruk

  1. luft som er i meir eller mindre sterk rørsle
    Døme
    • vinden blæs kaldt frå nord;
    • vinden står (på) frå vest;
    • ha vinden i ryggen, i sida;
    • leggje båten opp i vinden;
    • gå ute i all slags vind og vêr;
    • snar som ein vind;
    • mild, veik, flau vind;
    • hard, sterk vind;
    • ha vind i segla – òg: ha framgang;
    • snu kappa etter vinden – sjå kappe (2
  2. Døme
    • ta etter vinden – hive etter pusten

Faste uttrykk

  • ein segls vind
    vind som fyller seglet, jamn vind
  • i vinden
    på moten;
    aktuell (2), in, populær (1)
    • med turné og nytt album er artisten i vinden for tida
  • sjå kva veg vinden blæs
    òg: skjøne korleis noko utviklar seg
  • sleppe ein vind
    fise, fjerte
  • spreie for alle vindar
    sende i alle retningar;
    oppløyse
    • formuen vart spreidd for alle vindar
Artikkelside

vesterveg

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt vestrvegr

Faste uttrykk

  • i vesterveg
    om norrøne forhold: i retning mot vest (Storbritannia, Irland eller Frankrike)
    • fare i vesterveg
Artikkelside
Side 1 av 13