Avansert søk

Nynorskordboka 3 oppslagsord

vektor

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin av vehere ‘føre, bere’

Tyding og bruk

(pil som med lengda og retninga symboliserer ei) fysisk kraft med ein viss storleik og ei viss retning
smitteberar, særleg insekt

vektorrekning

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

grein av matematikken som gjeld rekning med vektorar; jamfør vektor (1)

skalar

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

i fysikk: storleik som er fastsett ved eit måltal (1) og ei måleining, og som ikkje har noka retning;

til skilnad frå vektor (1)

Døme

temperatur, volum, og masse er døme på skalarar