Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 7 oppslagsord

urdu

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Tyding og bruk

indoiransk (1 språk hovudsakleg brukt i Pakistan og Kashmir og blant muslimar i India

indoariske språk

Tyding og bruk

språkgruppe som saman med dei iranske språka utgjer den indoiranske greina av den indoeuropeiske (2 språkfamilien og omfattar mellom anna sanskrit, hindi (1) og urdu;
Sjå: indoarisk

hindustani

substantiv hankjønn

Opphav

frå persisk ‘indisk (språk)’, av Hindustan ‘ landet til hinduane’

Tyding og bruk

eldre nemning på språk som vart talt rundt Delhi-området;
jamfør hindi og urdu

indoarisk

adjektiv

Faste uttrykk

tsjador

substantiv hankjønn

Opphav

frå urdu og persisk ‘laken, slør’

Tyding og bruk

mørkt kledeplagg som muslimske kvinner bruker til å dekkje hovudet og overkroppen med

rupi

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom engelsk, frå urdu, opphavleg sanskrit ‘tilarbeidd sølv’

Tyding og bruk

mynteining i India, Pakistan og fleire andre asiatiske land

horde

substantiv hankjønn

Opphav

frå tysk; av tyrkisk ordu ‘hær’, frå tatarisk urdu ‘leir’

Tyding og bruk

Døme
  • ville hordar røva og plyndra;
  • hordar av ungdom gjekk amok i sentrum