undersått
substantiv hankjønn
Opphav
frå lågtysk eigenleg ‘ein som sit under’Tyding og bruk
- person som er underordna ein leiar eller herskar
Døme
- kongen og undersåttane hans;
- han marknadsfører seg som ein svært lojal undersått
- i fleirtal: brukt skjemtande om føtene
Døme
- slitne undersåttar