Avansert søk

3 treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

tyngdekraft

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

kraft som jorda (eller ein annan masse) dreg til seg ein lekam med;
Døme
  • falle ned på grunn av tyngdekrafta

tyngd, tyngde

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt þyngd; jamfør tung

Tyding og bruk

  1. det å kvile mot underlaget med ei viss kraft;
    det å vere tung;
    vekt
    Døme
    • det er stor tyngd i denne børa;
    • leggje seg på med heile tyngda si
  2. i fysikk: tyngdekraft
  3. trykk, press
    Døme
    • leggje tyngd på ordet
  4. kjenslemessig byrd;
    Døme
    • han kjende slik tyngd over seg;
    • ho kjende tyngda av ansvaret
  5. stor vekt som noko har, blir tillagt eller er framført med;
    Døme
    • orda hans har slik tyngd;
    • argumentasjonen manglar tyngd;
    • boka har inga tyngd;
    • laget har for lita tyngd i angrepet
  6. i bunden form eintal: storparten, mesteparten
    Døme
    • tyngda av elevane;
    • tyngda av trafikken

Faste uttrykk

  • med full tyngd
    med full styrke;
    av full kraft

gravitasjon

substantiv hankjønn

Opphav

nylaging av latin gravis ‘tung’

Tyding og bruk

tiltrekkingskraft mellom massar;
Døme
  • jordas gravitasjon