Avansert søk

Nynorskordboka 2 oppslagsord

substantiv hokjønn

norrønt þyngd; jamfør tung

det å kvile mot underlaget med ei viss kraft;
det å vere tung;
vekt
Døme
- det er stor tyngd i denne børa;
- leggje seg på med heile tyngda si
i fysikk: tyngdekraft
trykk, press
Døme
- leggje tyngd på ordet
kjenslemessig byrd;
tyngsel (1)
Døme
- han kjende slik tyngd over seg;
- ho kjende tyngda av ansvaret
stor vekt som noko har, blir tillagt eller er framført med;
pondus, verd (3, 2)
Døme
- orda hans har slik tyngd;
- argumentasjonen manglar tyngd;
- boka har inga tyngd;
- laget har for lita tyngd i angrepet
i bunden form eintal: storparten, mesteparten
Døme
- tyngda av elevane;
- tyngda av trafikken

verb

norrønt þyngja; jamfør tung

vere eller gjere tung;
trykkje ned med tyngd
Døme
- snøen tyngde ned taket;
- børa tyngjer meg så
vere til møde eller plage for;
kvile tungt på;
plage, nage
Døme
- alderen tyngjer meg;
- ansvaret tyngjer;
- kva er det som tyngjer deg?
- vere tyngd av alvoret
- brukt som adjektiv:
  tyngjande plikter;
  tyngjande skattar
gjere noko vanskeleg (å følgje med i)
Døme
- dei mange tala tyngjer framstillinga