Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Nynorskordboka 3 oppslagsord

tyngd 1, tyngde

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt þyngd; av tung

Tyding og bruk

  1. i fysikk: tyngdekraft;
    trykk (3, 1) frå ein lekam mot underlaget på grunn av tyngdekrafta;
    allment: det å vere tung;
    (stor) vekt, masse
    Døme
    • det er lita, stor tyngd i denne børa;
    • leggje seg på med heile tyngda si
  2. Døme
    • kjenne slik tyngd over seg, for bringa;
    • leggje tyngd på ordet, stavinga
  3. Døme
    • orda hans har slik tyngd;
    • argumentasjonen manglar tyngd;
    • boka har inga tyngd;
    • laget har for lita tyngd i angrepet
  4. Døme
    • tyngda av elevane, arbeidet, trafikken
Artikkelside

tynge 3, tyngje 2

tynga, tyngja

verb

Opphav

norrønt þyngja; av tung

Tyding og bruk

  1. vere eller gjere tung;
    trykkje ned med tyngd
    Døme
    • snøen tynger ned taket;
    • børa tynger (meg) så
  2. vere til møde eller plage (for), kvile tungt på, plage, nage
    Døme
    • ansvaret, pliktene, alderen tynger meg;
    • tynge folket med skattar;
    • kva er det som tynger (på) deg?
    • eg skal ikkje tynge deg – ikkje vere til byrde
    • i perfektum partisipp:
      • vere tyngd av alvoret
    • i presens partisipp:
      • tyngjande plikter, skattar
  3. gjere (noko) vanskeleg (å følgje med i)
    Døme
    • dei mange tala tynger framstillinga
  4. halle framover med hovudet;
    blunde lett
    Døme
    • eg tyngde visst til
Artikkelside

tyngd 2

adjektiv

Opphav

perfektum partisipp av tyngje (2

Tyding og bruk

Døme
  • nedtyngd;
  • sorgtyngd
Artikkelside