Gå til hovedinnhold
Tilgjengelighet
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Enkelt søk
Om avansert søk
15 treff

Nynorskordboka 15 oppslagsord

treslag

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. art av plantegruppa tre (1, 1);
    Døme
    • det voks få treslag på øya
  2. trevyrke av eit visst treslag (1)
    Døme
    • stolen er laga av eit hardt treslag
Artikkelside

rosetre

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

  1. stor rosebusk eller ved frå denne
  2. treslag med duft eller farge som kan minne om roser
Artikkelside

sørleg

adjektiv

Tyding og bruk

  1. som ligg i eller høyrer til i sør
    Døme
    • dei sørlege delane av landet;
    • sørlege treslag
  2. som går eller fører mot sør
    Døme
    • sørleg lei
  3. som kjem frå sør
    Døme
    • sørleg bris
Artikkelside

vedslag

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

Døme
  • harde vedslag som eik og bjørk
Artikkelside

yte 1

substantiv hokjønn

Opphav

av ut

Tyding og bruk

  1. ytre side eller overflate
  2. ytre (og ringare) delen av veden i stamma hos somme treslag;
  3. øvste lag;
    lag som er synleg;
    Døme
    • feittet flaut opp til yta
Artikkelside

ibenholt

substantiv hankjønn eller inkjekjønn

Opphav

føreleddet av latin ebenus, av gresk ebenos, etterleddet av lågtysk holt ‘tre’; påverka av mellomhøgtysk ibenholt

Tyding og bruk

hardt, tungt og mørkt treslag, særleg av planteslekta Diospyros
Artikkelside

quebracho

substantiv hankjønn

Uttale

kebratˊtsjå

Opphav

frå spansk, av quebra acha ‘øksebrytar’

Tyding og bruk

namn på ulike søramerikanske treslag som er særs harde og inneheld mykje garvesyre
Artikkelside

palisander

substantiv hankjønn

Opphav

frå nederlandsk

Tyding og bruk

hardt, raudleg treslag med mørke årer, brukt mellom anna til møblar
Artikkelside

intarsia

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom tysk; frå italiensk intarsio, av intarsiare ‘leggje inn’

Tyding og bruk

møbeldekor med innfelling i tre av anna treslag, perlemor og liknande
Artikkelside

fortrengje, fortrenge

fortrengja, fortrenga

verb

Opphav

frå lågtysk; av for- (2 og trengje

Tyding og bruk

  1. trengje bort, skyve unna
    Døme
    • granskog fortrengjer andre treslag
  2. trengje ut av medvitet eller minnet (1;
    sjå bort frå, gløyme
    Døme
    • fortrengje vonde minne;
    • eg har fortrengt det
Artikkelside