torp
substantiv inkjekjønn
Opphav
norrønt þorpTyding og bruk
- husmannsplass (utan jord);liten gard, småbruk
Døme
- torp og tun
- dårleg, ringt hus
- han har berre eit torp å bu i
- samling av små og ringe hus;liten tettstad
- flokk, hop (særleg av ringe folk);rampeflokk