Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
5 treff

Nynorskordboka 5 oppslagsord

tallerk, tallerken

substantiv hankjønn

Opphav

lågtysk tallorken, diminutiv av tallor, frå romansk, jamfør fransk tailloir; italiensk tagliere ‘spikkefjøl’

Tyding og bruk

  1. rundt fat (1) til mat for ein enkelt person
  2. så mykje mat som det er plass til på ein tallerk (1)
    Døme
    • ete ein tallerk suppe
  3. ting med form som rund skive
    Døme
    • platetallerk

Faste uttrykk

  • djup tallerk
    tallerk med høg kant til å servere flytande el laus føde på;
    suppetallerk
  • flat tallerk
    tallerk med låg kant til å servere fast føde på
  • flygande tallerk
    fartøy frå verdsrommet med form som ein tallerk;
    ufo
Artikkelside

disk 1

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt diskr, gjennom latin; frå gresk diskos ‘(kaste)skive’

Tyding og bruk

  1. lengre bord, skranke i butikk, kafé og liknande
    Døme
    • sal av kjøt skal gå føre seg ved eigen disk
  2. tallerken (som ein tek brødet av i altargang)
  3. rund, svakt konkav skive av plast til å kaste så ho sviv roterande i lufta;

Faste uttrykk

  • selje over disk
    selje i butikk
    • eignar seg til å selje over disk
  • stå bak disken
    ekspedere i butikk
    • 20 års fartstid i å stå bak disken
Artikkelside

dekkjetallerken, dekketallerk, dekketallerken, dekkjetallerk

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

tallerken under den ein et av
Artikkelside

platte 1

substantiv hokjønn

Opphav

gjennom tysk, frå latin ‘plate’; jamfør plate

Tyding og bruk

tallerken eller skål av porselen eller fajanse, nytta til veggpynt
Artikkelside

skaffetøy

substantiv inkjekjønn

Opphav

av skaffe (2; jamfør tøy (2

Tyding og bruk

samnemning for kopp, tallerken, kniv, gaffel og skei om bord på fartøy;
Artikkelside