Avansert søk

Nynorskordboka 6 oppslagsord

talespråk

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

talemål, munnleg språk;

motsett skriftspråk

tale 1

substantiv hankjønn eller hokjønn

Opphav

norrønt tala

Tyding og bruk

det å tale (2, 1);
det å seie noko;
snakk, prat, røde
Døme
- uttrykkje seg skrift og tale
noko ein seier;
måte å uttrykkje seg på
Døme
- dette var klar tale
talespråk
Døme
- ein film med norsk tale
det ein seier til eit publikum om eit emne ved eit særleg høve;
jamfør føredrag (2) og preike (1, 1)
Døme
- han heldt tale under opninga av utstillinga
- - bordtale
  - festtale
  - takketale

Faste uttrykk

få i tale
få til å uttale seg;
få til å prate
det var ikkje mogleg å få han i tale
ikkje kome på tale
vere uaktuelt
det kjem ikkje på tale at du får meir sjokolade no
ikkje tale om
det kjem ikkje til å hende;
det er uaktuelt
eg går ikkje på festen. Ikkje tale om!
tale er sølv, men tagnad er gull
det er ofte betre å teie enn å seie noko
vere på tale
bli drøfta;
bli gjord framlegg om;
vere aktuell
det er på tale å byggje nytt ferjeleie;
det var på tale med evakuering
vere tale om
dreie seg om;
gjelde
det er tale om eit brotsverk

fonetisk

adjektiv

Tyding og bruk

i språkvitskap: som gjeld fonetikk;

Døme

fonetisk gjengiving av tale;
fonetisk alfabet

Faste uttrykk

fonetisk skrift
skrift som gjev at talespråk så nøyaktig som mogleg;
lydskrift

fonetisk skrift

Tyding og bruk

skrift som gjev at talespråk så nøyaktig som mogleg;

folkemål

substantiv inkjekjønn

Opphav

jamfør mål (; truleg først brukt av Wergeland i 1832

Tyding og bruk

dialektalt talespråk innanfor eit område;
til skilnad frå normalmål
vanleg talemål som ikkje er normert av skriftspråket;
til skilnad frå riksmål (1)

talemål

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

mål, språk som ein snakkar (til dagleg);

munnleg språk, talespråk;

motsett skriftmål