Avansert søk

Eitt treff

Nynorskordboka 42 oppslagsord

spalte 2

spalta

verb

Opphav

frå tysk

Tyding og bruk

  1. løyse opp i mindre delar, bryte ned, kløyve
    • spalte atom;
    • vatn kan spaltast ved elektrolyse
  2. i perfektum partisipp:
    • ein spalta personlegdomdisharmonisk, splitta

spalte 1

substantiv hokjønn

Opphav

av spalte (2

Tyding og bruk

  1. avlang, smal opning;
    smalt mellomrom
    Døme
    • lyset kom inn gjennom ei spalte i taket
  2. loddrett kolonne av prenta tekst på ei bok- eller bladside
    Døme
    • bridgespalte;
    • spørjespalte;
    • overskrifta gjekk over fleire spalter
    • (liten) teig i eit blad, ei avis der einkvan skriv om eit særskilt emne eller der ein særskild medarbeidar skriv
      • skrive ei fast spalte i avisa

Faste uttrykk

  • figurere i spaltene
    bli omtalt i avisene

figurere i spaltene

Tyding og bruk

bli omtalt i avisene;
Sjå: spalte

krakke

krakka

verb

Opphav

av engelsk crack ‘knuse’

Tyding og bruk

spalte molekyla i olje og gass til lettare produkt

blokkfløyte

substantiv hokjønn

Opphav

av blokk ‘stykke’

Tyding og bruk

fløyte (1, 1) av tre eller plast, med fingerhol og ei lita blokk med spalte til luftstraumen i munnstykket
Døme
  • heile klassa spela blokkfløyte

sladrespalte

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

spalte i ei avis, eit blad med sladder om kjende personar

op

substantiv inkjekjønn

Opphav

norrønt op; samanheng med open

Tyding og bruk

ope rom;
hol, opning, rivne;
spalte, sprekk
Døme
  • eit op i gjerdet;
  • opet i veggen

horunge

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. forelda og nedsetjande nemning for barn født utan at foreldra var gifte
  2. brukt som bannord: dritunge (2)
    Døme
    • kom deg ut, din horunge!
  3. i sjømannsmål: tauende som heng og sleng etter at seglet er gjort fast
  4. i typografi: sluttord eller sluttlinje i eit avsnitt som kjem øvst på ei side eller spalte

spaltefyll

substantiv inkjekjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

tilfeldig stoff (3) som skal fylle opp ei spalte (1, 2)

spaltist

substantiv hankjønn

Opphav

etter engelsk columnist av column ‘spalte’

Tyding og bruk

skribent som har si eiga faste spalte i ei avis eller eit tidsskrift