Avansert søk

4 treff

Nynorskordboka 4 oppslagsord

resonans

substantiv hankjønn

Uttale

resonanˊs eller  resonanˊgs

Opphav

frå latin, av resonare ‘gje atterlyd’

Tyding og bruk

  1. forsterking av lyd ved at omgjevnadene kring lydkjelda kling med
  2. i overført tyding: forståing, medhald;
    tilslutning
    Døme
    • framlegget fann ingen resonans

resonanskasse

substantiv hankjønn eller hokjønn

Tyding og bruk

del av strengeinstrument som er kasseforma og tener til å gje resonans (1)

resonere

resonera

verb

Opphav

av latin resonare

Tyding og bruk

resonansrom

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

holrom som gjev resonans (1)
Døme
  • nytte resonansrommet i munnhola når ein blæs på munnharpe