Avansert søk

30 treff

Nynorskordboka 30 oppslagsord

planet

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt planéta; frå gresk ‘vandrar’

Tyding og bruk

  1. himmellekam som går i fast bane rundt ei stjerne og får lys frå henne
  2. Døme
    • få eit slag midt i planeten

plan 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

gjennom tysk, frå latin; jamfør plan (3

Tyding og bruk

  1. (tenkt) flate, ofte vassrett
  2. Døme
    • romma ligg i same planet;
    • eit vegkryss i to plan
  3. Døme
    • ordskiftet ligg på eit høgt plan

usett

adjektiv

Tyding og bruk

som ikkje har vorte sett, oppdaga eller undersøkt
  • bruk samsvarsbøying framfor eit substantiv:
    • ein tidlegare usett planet;
    • det usette landskapet
  • bruk ubøygd form etter eit usjølvstendig verb:
    • landskapet var tidlegare usett;
    • desse planetane har vore usett fram til no
  • brukt som adverb:
    • kjøpe hus usett;
    • kome seg usett inn i bygget

ytre 2

adjektiv

Opphav

norrønt ýtri; jamfør ytst

Tyding og bruk

  1. som er eller ligg lengst ute
    Døme
    • rive av det ytre bordlaget;
    • i dei ytre byområda;
    • det ytre verdsromet
  2. som ligg nærmare havet eller kysten
    Døme
    • dei ytre delane av Vestlandet;
    • i ytre strøk av Lofoten
  3. om angrepsspelar i fotball: som står lengst til høgre eller venstre side av bana
    Døme
    • spele ytre venstre
  4. som gjeld overflate eller utsjånad;
    Døme
    • eit ytre sår;
    • ytre former;
    • mange legg lite vekt på slike ytre ting;
    • på det ytre planet
  5. som kjem eller verkar utanfrå
    Døme
    • ytre påverknad;
    • ei ytre årsak;
    • ytre krefter;
    • ytre fiendar
  6. som er lengst ute til høgre eller venstre i politikken
    Døme
    • vere på ytre høgre fløy

Faste uttrykk

  • i det ytre
    å sjå til;
    tilsynelatande
    • i det ytre ein hyggjeleg mann

vindskeiv 1

adjektiv

Tyding og bruk

    • ein vindskeiv planke
  1. i matematikk:

Faste uttrykk

  • vindskeive linjer
    i geometri: rette linjer som ikkje ligg i det same planet (2

måne

substantiv hankjønn

Opphav

norrønt máni

Tyding og bruk

  1. himmellekam som går i bane omkring ein planet;
    Døme
    • jorda har éin måne, mens Jupiter har tretten
  2. måne (1) som går omkring jorda, og som er meir eller mindre synleg på himmelen
    Døme
    • månen er i ne;
    • veksande måne;
    • månen står opp om kvelden
  3. noko som minner om månen, særleg skalla flekk på hovudet
    Døme
    • han har fått måne

Faste uttrykk

  • mannen i månen
    menneskeliknande figur som ein synest ein kan sjå på måneoverflata
  • sjå ut som ein har dotte ned frå månen
    sjå svært forundra ut
  • teikn i sol og måne
    teikn som tyder på at noko kjem til å hende

topp-plan, topplan

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

Døme
  • alt er avgjort på topp-planet;
  • eit møte på topp-planet;
  • idrett, kunst på topp-planet

vindskeive linjer

Tyding og bruk

linjer som korkje skjer kvarandre eller ligg i same planet;
Sjå: vindskeiv

inklinasjon

substantiv hankjønn

Opphav

frå latin , av inclinare; jamfør inklinere

Tyding og bruk

  1. i astronomi: vinkel mellom bana (1 til ein planet og jordbana
  2. i geofysikk: vinkel mellom magnetfeltet til jorda og horisontalplanet

ekliptikk

substantiv hankjønn

Opphav

gjennom latin; frå gresk ekleiptikos

Tyding og bruk

i bunden form eintal: bana sola følgjer over himmelen i løpet av eit år, sett frå jorda;
skjeringslinje mellom planet til jordbana og himmelkula