Avansert søk

Nynorskordboka 4 oppslagsord

overstell

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

motsett understell (1)

vogn

substantiv hokjønn

Opphav

norrønt vagn

Tyding og bruk

køyretøy med overstell som kviler på minst éin aksling med hjul på kvar side
Døme
- køyre med hest og vogn;
- setje seg opp i vogna;
- dra vogna framover;
- vogna står parkert;
- laste vogna med varer;
- ei av vognene på togsettet
- - barnevogn
  - jernbanevogn
  - motorvogn
vognlass
Døme
- fire vogner sand

Faste uttrykk

femte hjul på vogna
(kjenne seg som eller vere) til overs
ikkje vere tapt bak ei vogn
ikkje vere rådvill i ein vanskeleg situasjon

karosseri

substantiv inkjekjønn

Opphav

frå fransk, av carosse ‘stor gallavogn’, av latin carrus ‘kjerre’; jamfør karosse

Tyding og bruk

ytre delar på køyretøy;

til skilnad frå chassis (1)

fating

substantiv hokjønn

Tyding og bruk

overstell på kjerre, vogn eller slede